Koh Chang
Door: Sjan
16 Januari 2019 | Thailand, Ban Kruat
En daar zitten we dan het echte local life en maken we eindelijk kennis met de famous papa Chili en zijn lieve Ann. Ergens in een piepkleinkleine dorpje in de buurt van de Cambodjaanse grens.zonder de tip van Paul Maasbach hadden we dit nooit gevonden.
Er zijn 2 kamers voor gasten die perfect zijn, heerlijk bed en een prima douche.
Ook in dit gebied liggen volop Khmer tempels in een rechte lijn naar Angkor wat en Phimai.
We liggen in ons hangmatje en horen alleen de natuur. Half uurtje voor zonsondergang komen de koeien zelf van het veld en even daarna een grote groep ganzen ze weten wanneer het donker wordt en zijn dan weer "thuis" geweldig.
Er is geen 7 eleven maar een locale Frits v Eerd die nog niet eens 4 flessen hetzelfde bier heeft hahaha
Omdat we natuurlijk geen eigen vervoer hebben vragen we of onze host ons wat van de omgeving wil laten zien.we bezoeken khmer tempels gaan naar de localmarkt, waar Ann de ingrediënten koopt voor ons avondeten. De vissen die uitgezocht worden leven nog krijgen een tik met een stok en 2 uur later liggen ze op de bbq, het smaakt heerlijk en we hebben een hoop lol.
Woensdag vertrekken we op weg voor onze laatste dagen naar Koh Chang, we staan om half 6 op en vertrekken naar het busstation waar de bus van 7 uur uiteindelijk om half 9 vertrekt richting chantaburi,de busrit is lang maar geweldig we rijden langs de Thais Cambodjaanse grens op een zien regelmatig resten van Khmer tempels. Bij vertrek in Nang rong
zitten er nog 2 grijze backpackers in de bus die gaan mee tot aan de Cambodjaanse grens.
en de rest is local, we rijden door dorpjes waar regelmatig gestopt wordt om mensen in en uit te laten.
Aangekomen in Aranyatraephet zien we dat er een heel nieuwe snelweg ligt.waar wij 12 jaar geleden nog met ons koffertje door het zand niemandsland door moesten lopen kun je nu in een bus de grens over, makkelijk dat zeker maar ons avontuur destijds was toch vele malen leuker.
Plaspauze in Aranyatraephet we laten kussentjes etc gewoon liggen loop ik langs de bus zit er een Thai op mijn plek wel gvd ik ga naar hem toe en zeg op zijn balkums dur af das men plek, dat verstaan,ze nl net zo goed als Engels, huh én weg is ie.
Door naar Chantaburi waar we om 16 uur aankomen vandaar is het nog 75 km naar de Laem ngop pier,
Waar volgens mijn informatie om 18 uur de laatste Ferry vertrekt.
We vinden willen rechtstreeks en niet via Trat dat scheelt tijd en we vinden een songtaew die ons brengt.
Nu kun in Thailand gewoon Sawadee ka(p) goedendag of kapunka (p) dankjewel zeggen maar je kunt er ook de zogenaamde wai bij maken, handen tegen elkaar voor je gezicht een kleine buiging maken als je dat doet willen ze of moeten ze misschien wel dit ook doen. Mensen die hun handen vol hebben daar een wai naar maken de rest kun je wel bedenken hilarisch.
Nu rijden we achter in de songtaew naar de pier en er rijdt een motor met 2 gasten erop achter ons ik maak een wai naar hun, die gast op de motor begint te lachen laat zijn stuur met 2 handen los en maakt de wai terug dit alles met een snelheid van ca 70 km per uur.
Ondertussen vordert ons ritje niet zo snel en begint de tijd te dringen. Om kwart voor zes kopen we het ferry ticket en wordt ons gemaand snel te zijn, het fluitsignaal klinkt al wij rennen de parking over en de trossen zijn al los als we de boot opspringen.
In het donker komen we op Koh Chang aan,
Hier gaan we de laatste dagen niks doen als van zon zee strand genieten, drinken eten luieren en onze geweldige ervaringen laten bezinken.
Er zijn 2 kamers voor gasten die perfect zijn, heerlijk bed en een prima douche.
Ook in dit gebied liggen volop Khmer tempels in een rechte lijn naar Angkor wat en Phimai.
We liggen in ons hangmatje en horen alleen de natuur. Half uurtje voor zonsondergang komen de koeien zelf van het veld en even daarna een grote groep ganzen ze weten wanneer het donker wordt en zijn dan weer "thuis" geweldig.
Er is geen 7 eleven maar een locale Frits v Eerd die nog niet eens 4 flessen hetzelfde bier heeft hahaha
Omdat we natuurlijk geen eigen vervoer hebben vragen we of onze host ons wat van de omgeving wil laten zien.we bezoeken khmer tempels gaan naar de localmarkt, waar Ann de ingrediënten koopt voor ons avondeten. De vissen die uitgezocht worden leven nog krijgen een tik met een stok en 2 uur later liggen ze op de bbq, het smaakt heerlijk en we hebben een hoop lol.
Woensdag vertrekken we op weg voor onze laatste dagen naar Koh Chang, we staan om half 6 op en vertrekken naar het busstation waar de bus van 7 uur uiteindelijk om half 9 vertrekt richting chantaburi,de busrit is lang maar geweldig we rijden langs de Thais Cambodjaanse grens op een zien regelmatig resten van Khmer tempels. Bij vertrek in Nang rong
zitten er nog 2 grijze backpackers in de bus die gaan mee tot aan de Cambodjaanse grens.
en de rest is local, we rijden door dorpjes waar regelmatig gestopt wordt om mensen in en uit te laten.
Aangekomen in Aranyatraephet zien we dat er een heel nieuwe snelweg ligt.waar wij 12 jaar geleden nog met ons koffertje door het zand niemandsland door moesten lopen kun je nu in een bus de grens over, makkelijk dat zeker maar ons avontuur destijds was toch vele malen leuker.
Plaspauze in Aranyatraephet we laten kussentjes etc gewoon liggen loop ik langs de bus zit er een Thai op mijn plek wel gvd ik ga naar hem toe en zeg op zijn balkums dur af das men plek, dat verstaan,ze nl net zo goed als Engels, huh én weg is ie.
Door naar Chantaburi waar we om 16 uur aankomen vandaar is het nog 75 km naar de Laem ngop pier,
Waar volgens mijn informatie om 18 uur de laatste Ferry vertrekt.
We vinden willen rechtstreeks en niet via Trat dat scheelt tijd en we vinden een songtaew die ons brengt.
Nu kun in Thailand gewoon Sawadee ka(p) goedendag of kapunka (p) dankjewel zeggen maar je kunt er ook de zogenaamde wai bij maken, handen tegen elkaar voor je gezicht een kleine buiging maken als je dat doet willen ze of moeten ze misschien wel dit ook doen. Mensen die hun handen vol hebben daar een wai naar maken de rest kun je wel bedenken hilarisch.
Nu rijden we achter in de songtaew naar de pier en er rijdt een motor met 2 gasten erop achter ons ik maak een wai naar hun, die gast op de motor begint te lachen laat zijn stuur met 2 handen los en maakt de wai terug dit alles met een snelheid van ca 70 km per uur.
Ondertussen vordert ons ritje niet zo snel en begint de tijd te dringen. Om kwart voor zes kopen we het ferry ticket en wordt ons gemaand snel te zijn, het fluitsignaal klinkt al wij rennen de parking over en de trossen zijn al los als we de boot opspringen.
In het donker komen we op Koh Chang aan,
Hier gaan we de laatste dagen niks doen als van zon zee strand genieten, drinken eten luieren en onze geweldige ervaringen laten bezinken.
-
17 Januari 2019 - 05:49
Monique:
Ik hoor je al Balkums roepen tegen die Thai haha. Maar geen motorrijders meer in gevaar brengen he, kapunkaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa -
17 Januari 2019 - 05:55
Hannie:
geniet nog maar even hier wordt t koud -
17 Januari 2019 - 09:26
Ans:
Wat genieten jullie van het mooie land,lieve mensen en zeker van elkaar. -
17 Januari 2019 - 10:12
Marianne:
Hoi Sjan en Rien, mooi land dat Thailand, mijn neef woont daar ook.
Geniet ervan!
Groetjes xxx van Henk -
18 Januari 2019 - 15:08
Jeanne :
Leuk om jullie avonturen te lezen
Geniet er nog lekker een paar dagen van -
19 Januari 2019 - 11:56
Jill:
Geweldig!!! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
