Naar Chiang Rai Phitsanulok en Sakon Nakhon

Loco Elvis gevonden en even Lay de groeten gedaan van Hans en Monique wel ff fototje laten zien, yes yes
Daar wat gegeten de volgende dag met de bus naar Chiang Rai naar home Stay Chiang Rai,
Daar was ook Rien jarig en zoals onze traditie is wilde ik hem ontbijt op bed brengen twas nog een hele klus om het dienblad zelf te mogen dragen de hele bups liep achter me aan haha, misschien dachten ze dat ik het niet kon of wilde ze Rien in bed zien??
wel hadden ze de boel versierd buiten.
We fietsen daar rond door de rijstvelden die geprepareerd worden voor de nieuwe zaailingen.op sommige plekken zijn ze alles aan het afbranden schijnbaar gebeurt dit vanaf eind januari massaal en is de smog er dan niet om te harden.
We moeten ook nog naar het station voor treinkaartjes te kopen hier mag iedereen de snelweg gebruiken zo ook wij op ons fietsje bizar ( wel langs de berm natuurlijk)
Naast de beroemde witte tempel is er nu ook een blauwe tempel in de maak die moesten we ook maar eens gaan bekijken. Mooi maar in de verste verte kan deze niet tippen aan de Witte. Wel een stuk rustiger daar bijna geen toeristen.
D avonds op de nightbazaar walkingdiner muziek en dansende ladieboys.
Na een paar dagen fietsen luieren lekker eten, brengt Toony ons naar het busstation en daar aangekomen begint om 8 uur ( naar wij denken het volkslied te galmen) iedereen staat op taxichauffeurs springen uit hun auto en gaan in de houding staan. Wij blijven ook maar staan dan, dit levert ons goedkeurende knikjes op als het lied stopt maakt iedereen een diepe buiging en gaat weer over tot de orde van de dag.
Wij vertrekken naar Phitsanulok dit stadje is voor ons alleen een tussenstop naar Sakon Nakhon omdat de rit anders te lang is.
S avonds lopen we op zoek naar een restaurant wat rond en worden aangetrokken door muziek ( en de Chang reclameborden) wij gaan zitten en kijken op de menukaart geen foto's en geen voor ons leesbare teksten.eerst maar een Chang bestellen dat moet wel lukken,
Dan ga ik maar eens rondvragen of er iemand Engels spreekt het hele personeelsbestand raakt in paniek rent rond en wijst naar elkaar. Uiteindelijk is iemand de Sjaak en moet met me praten. English menu please, yes yes heb no. Ok dat schiet ook niet op.
Dan word iemand van de band erbij geroepen wij zeggen wat we willen en hij besteld.
Maar naar een uur hebben we nog geen eten, we wenken de ober. Checkbill vraagt hij hoopvol. No food. Ok daar komt de Thaise kaart weer we wijzen maar wat aan en hopen er het beste van.
Dan komt er eindelijk een hoopje witte rijst met kip.niks bijzonders maartis iets.
Als we dat net op hebben krijgen we weer een hoopje rijst maar nu met zoet zuur krokant gebakken groenten en vlees heerlijk maarja dat kunnen we natuurlijk niet meer op.
Met een volle buik terug naar het hotel